Pakhuizen // Museum
Trondheim
Ontwerp museum - nieuwe situatie
Oude situatie; twee lege vervallen houten pakhuizen en een misplaatste betonnen reus
De nieuwe entree van koper
Koperen doorgangen tussen de pakhuizen
Een verticale snede toont de constructie van het gebouw
De bovenste verdiepingen zijn geheel getransformeerd
Door het openbreken ontstaat een prachtige ruimte
De nieuwe gevel is een spel van licht, hout en kleur
De gevel lijkt aan de buitenzijde vrij dicht...
...maar laat veel licht door.
Een vide over het gehele betonnen gebouw en een nieuw dak
Dit project over het hergebruik van deze pakhuizen bestaat uit een thesis, een masterplan voor het gebied en een ontwerp.
Anne Laros werd gevraagd om dit project te presenteren op een nationale conferentie in Noorwegen (Nasjonal sjøhuskonferanse 2012). Tevens heeft ze zelf een exhibitie georganiseerd en heeft het project de Noorse krant behaald.
>> Naar Masterplan
>> Naar Thesis
>> Museum ontwerp:
Drie totaal verschillende pakhuizen zijn getransformeerd tot één museum, waarbij er op verschillende manieren is omgegaan met de transformatie. Het oudste houten pakhuis (1800) behoudt zijn karakteristieke donkere sfeer, door het maken van een verticale snede door het gebouw ontstaat een spannend beeld. Van het andere houten pakhuis (1868) zijn de bovenste verdiepingen volledig getransformeerd. Het betonnen pakhuis (1955) heeft een nieuwe gevel gekregen waardoor het beter in de omgeving past. Door de terug liggende glasgevel met lamellen ervoor en de centrale vide over de gehele hoogte van het gebouw zijn zeer lichte ruimtes ontstaan.
Koper was vroeger een van de belangrijkste exportproducten opgeslagen in de pakhuizen. Vanwege de historische connectie en het uiterlijk van koper is ervoor gekozen om de drie gebouwen onderling te verbinden door middel van de routing door koperen doorgangen. Zo is ook de nieuwe entree in koper uitgevoerd. Tevens is het oude overdekte pad aan de waterzijde weer in ere hersteld.
